Yeni başlanmış bir defterin ilk sayfası nasıl özenle boş bırakılırsa, öyle boş bıraktım yeni yılın ilk günlerini... Hiçbir şey yapmak istemeyerek girdim, çift sayılı bu yıla. “Çift” olmak tehlikelidir, çünkü kimilerine göre kabulur edilir, ki “İki aslında ‘bir’de kaybolur”...
Ne varmış Ocak ayında Aralık’tan arda kalanlar dışında derseniz, gariptir ama kayda değer bir şey yok aslında. Her şey kaldığı yerden araya bir belirteç bile koymadan devam ediyor. Ve her şey kaldığı yerden devam ederken, durup geçmişe bir bakma ihtiyacı doğuyor insanda...
Ocak Ayı şiir olsun hepimiz için...
Bir Adam
Korku dağlarının yürekçisi,
Ölüm denizlerinin kürekçisi;
Öyle suskun oturuyor şişesinin başında,
İçtiğinin hem hırsızı, hem bekçisi.
Onu kırmış olmalı yaşamında birisi.
Dinledikçe susması, düşündükçe susması...
Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,
Heykelini yontuyor yalnızlığın ustası.
Özdemir Asaf
Keyifli pazarlar dilerim...
Tuğba Makina
Fotoğraf fotoiz sitesinden alınmıştır.
